|
Opvoeringsdata: 20, 26, 27 maart en 3 april 2010
Regie: Ton Offerman Souffleuse: Wietske Pet Auteur: Roland Topor |
korte inhoud
Wanneer Florence, een mooie, jonge en talentvolle vertaalster een ruimte in haar appartement onderverhuurt aan Dragomir, een vreemde en arme immigrant, worden de wenkbrauwen in haar naaste omgeving gefronst. De verhuurster en onderhuurder raken verwikkeld in een spel van verlangen en onschuld. Tussen de twee groeit een mooie band, zonder dat dit echt de bedoeling was van hun beiden. Wanneer dan ook nog eens de neef van Dragomir op de proppen komt, kan het leven ten huize Florence niet meer stuk. Echter de jaloezie en afgunst van haar directe omgeving groeit ...
Wat volgt is een melancholiek sprookje, een romantische komedie, waarbij de personages geconfronteerd worden met financiële nood en materialisme, eenzaamheid en geborgenheid, droom en werkelijkheid, maar bovenal ook met muziek....Een verhaal over mensen op zoek naar een thuis.
Wat volgt is een melancholiek sprookje, een romantische komedie, waarbij de personages geconfronteerd worden met financiële nood en materialisme, eenzaamheid en geborgenheid, droom en werkelijkheid, maar bovenal ook met muziek....Een verhaal over mensen op zoek naar een thuis.
over de schrijver
Er wordt op vele manieren naar het werk van de schilder/ schrijver Roland Topor (1938-1997) gekeken: Onvolwassen, melig, duister, bizar, melancholisch en flauw. Maar het begrip “zwarte humor” mag zeker niet ontbreken. De kwalificatie “onvolwassen” vat de schrijver zelf op als een groot compliment. Topor staat vooral bekend om zijn rauwe, onverbloemde, vaak surrealistische erotiek. Maar het toneelstuk De Winter onder de Tafel is een schijnbaar onschuldig liefdessprookje.
rolverdeling
|
Florence Michalon
Dragomir Raymonde Poucé Gritska Marc Thyl Muziek |
recensie
De Rijzenspelers luiden romantisch de lente 2010 in
Met het stuk ‘de winter onder de tafel’ luidde toneelvereniging ‘De Rijzenspelers’ zaterdag 20 maart
in het gebouw de Reede de lente 2010 in. Hoewel de titel van het stuk anders doet vermoeden, werd het toch een onderhoudende romantische toneel lenteavond. ‘De winter onder de tafel’ is geschreven door Roland Topor. De schrijver en beeldend kunstenaar Topor werd in 1938 in
Polen geboren maar vertrok al op zeer jonge leeftijd met zijn ouders naar Frankrijk en daar heeft hij tot aan zijn dood (1997) gewerkt en gewoond.
‘Trom’
Schoenmaker Dragomir (gespeeld door Remco Brandt) komt uit een niet met name genoemd
Oostblokland. Tot zijn geluk vindt hij na enige omzwerving een onderkomen bij de tolk vertaalster Florence Michalon (Brigitte van der Laarse) Die twee kunnen het goed vinden. Zij spreken dezelfde taal. Het zijn de buren, de gefortuneerde vriendin Raymonde (Marianne Arendse) en de verliefde uitgever Marc (Evert van Putten) die heel anders denken over het altruïsme van Florence. Zodra Dragomir zijn vak als schoenmaker uit oefent, roeren de buren zich. Ook de vriendin
vindt de huurder maar niets. En de uitgever begrijpt niets van het veranderde gedrag van de vertaalster. Wanneer Dragomir later ook nog eens vriend Gritzka (Peter Maarsen) op bezoek krijgt zijn de rapen helemaal gaar. Er wordt stiekem maar venijnig naar hem geschopt. Hoewel het niet wordt uitgesproken voelt de toeschouwer de toon van ‘Wie hier niet thuis hoort zal dat voelen.' Het
geheimzinnige en niet de definiëren woord ‘Trom’ speelt gedurende het stuk een belangrijke rol. Een ding wordt gedurende het stuk dat zo’n anderhalf uur duurt duidelijk: Dragomir vindt ‘Trom’ bij Florence.
Hoe dat allemaal precies in zijn werk gaat moeten nieuwsgierigen zelf gaan bekijken. Het zou jammer zijn om een aantal originele vondsten en filosofische gedachtes op voorhand te verklappen.
De Rijzenspelers
Je hebt mensen die naast drukke banen, een gezin er ook nog eens hobby’s op na
houden waarmee zij niet alleen zichzelf plezieren maar ook anderen. Deze figuren zijn zeker te vinden bij de toneelvereniging ‘de Rijzenspelers’ waar onder andere Peter Maarsen, Remco Brandt, Evert van Putten, Brigitte van der Laarse, Marianne Arendse en Wietske Pet deel van uit maken. In ‘de winter onder de tafel’ zijn het met name Maarsen, Brandt en Van Putten die rolvast, geloofwaardig en geestig zijn. Arendse en Van der Laarse kunnen nog groeien in hun rol maar het valt te verwachten dat dit onder de regie van Ton Offerman
voor de komende drie voorstellingen (26 en 27 maart in de Reede en 3 april in
de Oude Veiling) wel goed komt.
Tot slot moet de rol van accordeonist Cor Trommel worden genoemd. Ook al zegt hij geen woord met zijn spel verovert hij menig hart.
Met het stuk ‘de winter onder de tafel’ luidde toneelvereniging ‘De Rijzenspelers’ zaterdag 20 maart
in het gebouw de Reede de lente 2010 in. Hoewel de titel van het stuk anders doet vermoeden, werd het toch een onderhoudende romantische toneel lenteavond. ‘De winter onder de tafel’ is geschreven door Roland Topor. De schrijver en beeldend kunstenaar Topor werd in 1938 in
Polen geboren maar vertrok al op zeer jonge leeftijd met zijn ouders naar Frankrijk en daar heeft hij tot aan zijn dood (1997) gewerkt en gewoond.
‘Trom’
Schoenmaker Dragomir (gespeeld door Remco Brandt) komt uit een niet met name genoemd
Oostblokland. Tot zijn geluk vindt hij na enige omzwerving een onderkomen bij de tolk vertaalster Florence Michalon (Brigitte van der Laarse) Die twee kunnen het goed vinden. Zij spreken dezelfde taal. Het zijn de buren, de gefortuneerde vriendin Raymonde (Marianne Arendse) en de verliefde uitgever Marc (Evert van Putten) die heel anders denken over het altruïsme van Florence. Zodra Dragomir zijn vak als schoenmaker uit oefent, roeren de buren zich. Ook de vriendin
vindt de huurder maar niets. En de uitgever begrijpt niets van het veranderde gedrag van de vertaalster. Wanneer Dragomir later ook nog eens vriend Gritzka (Peter Maarsen) op bezoek krijgt zijn de rapen helemaal gaar. Er wordt stiekem maar venijnig naar hem geschopt. Hoewel het niet wordt uitgesproken voelt de toeschouwer de toon van ‘Wie hier niet thuis hoort zal dat voelen.' Het
geheimzinnige en niet de definiëren woord ‘Trom’ speelt gedurende het stuk een belangrijke rol. Een ding wordt gedurende het stuk dat zo’n anderhalf uur duurt duidelijk: Dragomir vindt ‘Trom’ bij Florence.
Hoe dat allemaal precies in zijn werk gaat moeten nieuwsgierigen zelf gaan bekijken. Het zou jammer zijn om een aantal originele vondsten en filosofische gedachtes op voorhand te verklappen.
De Rijzenspelers
Je hebt mensen die naast drukke banen, een gezin er ook nog eens hobby’s op na
houden waarmee zij niet alleen zichzelf plezieren maar ook anderen. Deze figuren zijn zeker te vinden bij de toneelvereniging ‘de Rijzenspelers’ waar onder andere Peter Maarsen, Remco Brandt, Evert van Putten, Brigitte van der Laarse, Marianne Arendse en Wietske Pet deel van uit maken. In ‘de winter onder de tafel’ zijn het met name Maarsen, Brandt en Van Putten die rolvast, geloofwaardig en geestig zijn. Arendse en Van der Laarse kunnen nog groeien in hun rol maar het valt te verwachten dat dit onder de regie van Ton Offerman
voor de komende drie voorstellingen (26 en 27 maart in de Reede en 3 april in
de Oude Veiling) wel goed komt.
Tot slot moet de rol van accordeonist Cor Trommel worden genoemd. Ook al zegt hij geen woord met zijn spel verovert hij menig hart.
foto's
Bekijk ook onze andere stukken:
|
De flat van Jet (2010)
|
De kleine parade (2009)
|
