|
Opgevoerd op 31 oktober, 6 en 7 november 2009
Regie: Petra Daalman Auteur: Wim Sonneveld en Hugo Verhagen |
korte inhoud
Het verhaal beschrijft op humoristische wijze de arrogantie en de bekrompenheid van de hogere klassen en de daarmee gepaard gaande klassestrijd. De musical is gesitueerd in 1933 en neemt het
standsverschil tussen de hogere en de lagere klasse nogal op de hak. We volgen het wel en wee van de adelijke familie en hun dienstbodes. Het verhaal draait om de verhouding die de gegoede Therese als weddenschap is aangegaan met de eenvoudige zakenman Ankerblom. Tegen het einde van de voorstelling blijkt dat klasse toch niet alles is...
standsverschil tussen de hogere en de lagere klasse nogal op de hak. We volgen het wel en wee van de adelijke familie en hun dienstbodes. Het verhaal draait om de verhouding die de gegoede Therese als weddenschap is aangegaan met de eenvoudige zakenman Ankerblom. Tegen het einde van de voorstelling blijkt dat klasse toch niet alles is...
van de regisseur
Een jubileum…………., laten we iets anders dan anders doen werd er geroepen. Maar hoe pak je zoiets aan. We zijn met een klein groepje gaan brainstormen. Als snel werd er besloten dat we als toneelgroep een musical op de planken willen brengen en dat we deze ook zelf gaan schrijven.
Maar we leven in een drukke wereld, de tijd vliegt en dit bleek voor dit moment niet haalbaar. Wel bleven we in de richting van een musical denken waarbij het uitgangspunt was dat iedereen mee
kon doen. We zijn gaan zoeken en heel veel gaan lezen. Toen was daar plots de musical ‘De Kleine Parade’ van Wim Sonneveld, een musical met een tijdsbeeld (jaren dertig) en vele rollen.
Op de jaarvergadering begin dit jaar werd de beslissing gemaakt door de Rijzenspelers. Wij gaan het doen, met elkaar gaan we hier onze schouders onder zetten. Dit bleek ook nodig te zijn. Want een musical brengen in zo een korte periode is een hele klus. Niet alleen moeten de teksten geleerd worden, ook de liedjes en de dansjes. Zeker voor mensen die dit nog nooit eerder deden is er wel eens een mopperwoord gevallen. Zeker als iedereen rechts ging en de voeten van sommige juist links wilde. Of als je door de regie toch plots een liedje 'moet’ zingen terwijl je toch heel duidelijk had aangegeven dat niet te willen. Daarbij komt ook een plan maken voor een decor, veel
scène wisselingen, hoe gaan we dat doen? 22 spelers dus heel veel kleding, grime, licht, geluid en attributen. Muziek! Waar halen we live muziek vandaan? Deze werd gevonden, een band in de vorm van een combo. Ze waren elke repetitie aanwezig, wat echt geweldig was.
Ook er was geld nodig, veel geld, mede door de hoge auteursrechten van dit stuk. Dus in september
organiseerde alle spelers met elkaar een talenten veiling in de Anna’s Hoeve. Dit was een groot succes. Zo kon er die avond geboden worden op een figuranten rol, die u vanavond ook zal zien spelen. Ook zult u een aantal mensen vanavond in de zaal een speciale behandeling zien krijgen, dit is publiek die via de talentenveiling aan VIP plaatsen zijn gekomen. Mede door de opbrengst van die veiling, het Schipholfonds en de vele sponsors is deze musical haalbaar geworden. Allen dank daarvoor.
Maar vooral ook door de spelers en alle mensen erom heen die zo hard gewerkt hebben is de musical geworden tot wat het nu is. In mei zijn we begonnen met repeteren en vanavond is al het zover. In de kleedkamer is op dit moment de spanning voelbaar, wij wensen elkaar nu toi toi. Het publiek wil ik, mede namens alle Rijzenspelers, voor nu een hele fijne avond toe wensen; even geen haast, even terug in de tijd. Even weer stil staan bij: “is dit het nu of zou er nog iets anders zijn”. Ga lekker genieten van de Kleine Parade.
Petra Daalman
Maar we leven in een drukke wereld, de tijd vliegt en dit bleek voor dit moment niet haalbaar. Wel bleven we in de richting van een musical denken waarbij het uitgangspunt was dat iedereen mee
kon doen. We zijn gaan zoeken en heel veel gaan lezen. Toen was daar plots de musical ‘De Kleine Parade’ van Wim Sonneveld, een musical met een tijdsbeeld (jaren dertig) en vele rollen.
Op de jaarvergadering begin dit jaar werd de beslissing gemaakt door de Rijzenspelers. Wij gaan het doen, met elkaar gaan we hier onze schouders onder zetten. Dit bleek ook nodig te zijn. Want een musical brengen in zo een korte periode is een hele klus. Niet alleen moeten de teksten geleerd worden, ook de liedjes en de dansjes. Zeker voor mensen die dit nog nooit eerder deden is er wel eens een mopperwoord gevallen. Zeker als iedereen rechts ging en de voeten van sommige juist links wilde. Of als je door de regie toch plots een liedje 'moet’ zingen terwijl je toch heel duidelijk had aangegeven dat niet te willen. Daarbij komt ook een plan maken voor een decor, veel
scène wisselingen, hoe gaan we dat doen? 22 spelers dus heel veel kleding, grime, licht, geluid en attributen. Muziek! Waar halen we live muziek vandaan? Deze werd gevonden, een band in de vorm van een combo. Ze waren elke repetitie aanwezig, wat echt geweldig was.
Ook er was geld nodig, veel geld, mede door de hoge auteursrechten van dit stuk. Dus in september
organiseerde alle spelers met elkaar een talenten veiling in de Anna’s Hoeve. Dit was een groot succes. Zo kon er die avond geboden worden op een figuranten rol, die u vanavond ook zal zien spelen. Ook zult u een aantal mensen vanavond in de zaal een speciale behandeling zien krijgen, dit is publiek die via de talentenveiling aan VIP plaatsen zijn gekomen. Mede door de opbrengst van die veiling, het Schipholfonds en de vele sponsors is deze musical haalbaar geworden. Allen dank daarvoor.
Maar vooral ook door de spelers en alle mensen erom heen die zo hard gewerkt hebben is de musical geworden tot wat het nu is. In mei zijn we begonnen met repeteren en vanavond is al het zover. In de kleedkamer is op dit moment de spanning voelbaar, wij wensen elkaar nu toi toi. Het publiek wil ik, mede namens alle Rijzenspelers, voor nu een hele fijne avond toe wensen; even geen haast, even terug in de tijd. Even weer stil staan bij: “is dit het nu of zou er nog iets anders zijn”. Ga lekker genieten van de Kleine Parade.
Petra Daalman
van de voorzitter
Wij vonden als vereniging dat een bestaan van 65-jaar wel uitbundig gevierd mocht worden. Eigenlijk is het een soort traditie om iedere 5-jaar iets speciaals te doen. Ik denk dat dit met de keuze van deze musical zeker gelukt is! Maar alleen met de keuze ben je er niet, ook al kost dit al veel energie; alles afwegen, kan dit, lukt dat, heeft iedereen een rol, is het decor haalbaar en nog ontelbare andere zaken waar al direct aan gedacht moet worden, het moet ook uitgevoerd worden.
De boekjes en muziek moeten worden besteld. We gaan het stuk lezen. De regie heeft in het achterhoofd al wie welke rol zou kunnen spelen, maar zeker is dat nog niet… door het lezen van het stuk komt dan de rolverdeling tot stand. Spelende leden hebben we wel, maar muzikanten… daar
moeten we naar op zoek. We vinden ze in een combo, keyboard, gitaar en drums. Ook al komen ze van buiten de vereniging, het klikt direct en ze zijn enorm enthousiast. Ook al is de bladmuziek heel summier; ze weten er toch wat van te maken.
De repetitie tijd is begonnen; iedere donderdagavond repeteren we in Dorpshuis Marijke in 3 zaaltjes. De dinsdag komt er ook nog bij om de zang en muziek nog beter te krijgen. Om de dansjes echt goed te krijgen hebben we een choreografe nodig; Carina! Dan is er nog kleding nodig, dat zal
gehuurd moeten worden. Er wordt een kledingcommissie in het leven geroepen. We hebben pruiken nodig, dus ook een kapper.. Mark! Het decor, we werken met zwarte doeken, maar voor de aankleding hebben we dus wel attributen nodig. Overal wordt gezocht, en gelukkig ook gevonden! Het weekend voor de eerste voorstelling wordt er druk aan het decor gebouwd. Grime, ook zoiets, iedereen doet mee, dus een hele klus! Ook hier worden nog extra vrijwilligers voor gevonden. En dan ook nog licht, dit moet worden opgehangen en ingesteld. De volgspot. En dan ook nog geluid; we willen versterkt zingen… Een beamer om de dia’s te projecteren. Een programma boekje. Publiciteit. De kranten informeren. Een poster. Kaartverkoop. Bedankjes voor de vrijwilligers. Wie zit er bij de kassa? Lootjes verkopers? En….en….en …en…
En nu hebben we de voorstelling klaar! Veel plezier!!
Arjo Lanser
De boekjes en muziek moeten worden besteld. We gaan het stuk lezen. De regie heeft in het achterhoofd al wie welke rol zou kunnen spelen, maar zeker is dat nog niet… door het lezen van het stuk komt dan de rolverdeling tot stand. Spelende leden hebben we wel, maar muzikanten… daar
moeten we naar op zoek. We vinden ze in een combo, keyboard, gitaar en drums. Ook al komen ze van buiten de vereniging, het klikt direct en ze zijn enorm enthousiast. Ook al is de bladmuziek heel summier; ze weten er toch wat van te maken.
De repetitie tijd is begonnen; iedere donderdagavond repeteren we in Dorpshuis Marijke in 3 zaaltjes. De dinsdag komt er ook nog bij om de zang en muziek nog beter te krijgen. Om de dansjes echt goed te krijgen hebben we een choreografe nodig; Carina! Dan is er nog kleding nodig, dat zal
gehuurd moeten worden. Er wordt een kledingcommissie in het leven geroepen. We hebben pruiken nodig, dus ook een kapper.. Mark! Het decor, we werken met zwarte doeken, maar voor de aankleding hebben we dus wel attributen nodig. Overal wordt gezocht, en gelukkig ook gevonden! Het weekend voor de eerste voorstelling wordt er druk aan het decor gebouwd. Grime, ook zoiets, iedereen doet mee, dus een hele klus! Ook hier worden nog extra vrijwilligers voor gevonden. En dan ook nog licht, dit moet worden opgehangen en ingesteld. De volgspot. En dan ook nog geluid; we willen versterkt zingen… Een beamer om de dia’s te projecteren. Een programma boekje. Publiciteit. De kranten informeren. Een poster. Kaartverkoop. Bedankjes voor de vrijwilligers. Wie zit er bij de kassa? Lootjes verkopers? En….en….en …en…
En nu hebben we de voorstelling klaar! Veel plezier!!
Arjo Lanser
talentenveiling
Om deze prijzige uitvoering te bekostigen, organiseerde de vereniging een talentenveiling op 22 augustus 2009. Alles over deze veiling is terug te vinden op deze pagina.
rolverdeling
|
Thérèse Wentinck
Jan van Ratburgh Meneer Wentinck Mevrouw Wentinck Mevrouw Knakkerman, bediende Guus Knakkerman Betty van Warnincksfeldt Barones Fonck, juffrouw Wielewaal, bediende Baron Fonck, Karel Hein Zilverman, Robbie Tom Ankerblom Gravin Knal van Hoevelaecke Freule Clara Knoop Knoop, Mina (keukenmeid) Freule Antje Knoop Knoop, Dora (werkster) Mademoiselle Monique Jollema (kunstschilder) Mr. Baker, Bolleman, Ome Ko Van Naeldwijck, Van Dalen (chauffeur) Juffrouw van Zon, Mies Hoefnagels Kitty (model), Marie (naaister) Johanna (dienstmeisje), Mona Mans Serveerster, bakkersknecht |
Mariska van Leeuwen
Maarten van Kessel Evert van Putten Sylvia Broos Marianne Arendse Remco Brandt Wietske Pet Colette Lanser Leo Rusman Peter Maarsen Arjo Lanser Bernadette van Harskamp Margaret Vreken Ingrid Eekhoff Brigitte Mes Jeroen Rinkel John Kreeftmeijer Dennis Wijnhout Daniëlle Root Merle Vink Tamara Onos Melina Eekhoff (gastrol) |
de band
(v.l.n.r) Anton Bakkeren, Andrea Kooijman, Hans Brozius
achtergrond
In 1969 regisseerde Wim Sonneveld dit door hem geschreven stuk. De hoofdrollen werden gespeeld door Margriet de Groot en Leen Jongewaard, die een dubbelrol speelde.
Fragment uit het programmaboekje uit 1969:
"Hoe was het nou in 1933?" vroeg ik mijn tante Carla.
"Nou gewoon, de rokken waren weer lang," antwoordde ze, want mijn tante Carla herinnert zich
"Werkschuwheid" vond zij dat. Want zo dacht mijn tante Carla en zo dachten velen uit haar cercle mét haar. In die jaren vierde het standsverschil immers nog hoogtij. Maar natuurlijk was lang niet iedereen het eens met die gang van zaken en naast degenen, die met politieke wapenen het kwaad te lijf gingen, was daar ineens de toen nog piepjonge Henriëtte van Eyk, die in haar 'Kleine Parade' op humoristische, maar zeker niet zachtzinnige wijze de bespottelijkheid van dat standsverschil aan de kaak stelde. Het boekje werd op slag een bestseller. Toen we het in mei 1968 het lazen met het idee er een musical van te maken, werden we wéér enthousiast. We draaiden de muziek uit die tijd en werden steeds enthousiaster. We belden Henriëtte van Eyk op en ons enthousiasme sloeg op haar over, ze wierp zich met geestdrift op de dialogen en ineens was alles in volle gang.
Hugo Verhage schreef de liedjes, ik schreef de muziek, Friso Wiegersma wist precies hoe lang de rokken toen waren en tevens hoe wijd de broekspijpen, Lionel Blair bleek een encyclopedische kennis te hebben van iedere pas en iedere stand uit die tidj, Ruud Bos verdiepte zich in de arrangementen, en vanavond
ziet u het resultaat van al dat enthousiasme. We hopen dat het op u overslaat, en áls u persé een boodschap mee naar huis wilt nemen: "Sekreten van mensen hebben altijd bestaan en bestaan nu nog".
Veel genoegen, Wim Sonneveld
Fragment uit het programmaboekje uit 1969:
"Hoe was het nou in 1933?" vroeg ik mijn tante Carla.
"Nou gewoon, de rokken waren weer lang," antwoordde ze, want mijn tante Carla herinnert zich
"Werkschuwheid" vond zij dat. Want zo dacht mijn tante Carla en zo dachten velen uit haar cercle mét haar. In die jaren vierde het standsverschil immers nog hoogtij. Maar natuurlijk was lang niet iedereen het eens met die gang van zaken en naast degenen, die met politieke wapenen het kwaad te lijf gingen, was daar ineens de toen nog piepjonge Henriëtte van Eyk, die in haar 'Kleine Parade' op humoristische, maar zeker niet zachtzinnige wijze de bespottelijkheid van dat standsverschil aan de kaak stelde. Het boekje werd op slag een bestseller. Toen we het in mei 1968 het lazen met het idee er een musical van te maken, werden we wéér enthousiast. We draaiden de muziek uit die tijd en werden steeds enthousiaster. We belden Henriëtte van Eyk op en ons enthousiasme sloeg op haar over, ze wierp zich met geestdrift op de dialogen en ineens was alles in volle gang.
Hugo Verhage schreef de liedjes, ik schreef de muziek, Friso Wiegersma wist precies hoe lang de rokken toen waren en tevens hoe wijd de broekspijpen, Lionel Blair bleek een encyclopedische kennis te hebben van iedere pas en iedere stand uit die tidj, Ruud Bos verdiepte zich in de arrangementen, en vanavond
ziet u het resultaat van al dat enthousiasme. We hopen dat het op u overslaat, en áls u persé een boodschap mee naar huis wilt nemen: "Sekreten van mensen hebben altijd bestaan en bestaan nu nog".
Veel genoegen, Wim Sonneveld
foto's
filmpje
Bekijk ook onze andere stukken:
|
De winter onder de tafel (2010)
|
Bedkwartet (2009)
|
